Dinsdag 11 juli
We zijn vertrokken!
Eerst vannacht de wekker gezet om 2.30u!!!
Vaatwasser uitgeruimd en nog een laatste keer de meeneemlijst gecheckt.
Volgens planning zaten we om ongv 3.00u in de auto, maar we waren natuurlijk veel te vroeg (nog nooit zo weinig auto’s op de A16 gezien) bij Richard die ons doorbracht naar Schiphol.
Inchecken hadden we thuis al gedaan, maar om één of andere reden kregen we van Lydia geen boardingpas dus moesten we op Schiphol alsnog Inchecken waar we dus een uur te vroeg voor waren.
Uiteindelijk bij de incheckbalie vroegen we waarom Lydia niet online kon Inchecken, maar zij vond het ook raar, want in het systeem stond ze wel ingecheckt.
Daarna door de security, waar we zelfs gefouilleerd werden.
Gelukkig hadden we daarna nog even tijd om te ontbijten bij La Place om daarna naar de gate (B17) te gaan (10 minuten lopen vlgs de borden). Tussendoor een stop bij het toilet om ook de doppers te vullen met water.
In het vliegtuig naar Frankfurt (met Lufthansa) ging het heel snel: we stegen op, kregen een flesje water en 2x een chocolaatje en daarna gingen we alweer dalen.
Op het vliegveld in Frankfurt was het chaos, we hadden een uur en een kwartier om over te stappen, maar we moesten naar gate Z66. We beginnen bij A1, A2, … B, C, D, E, Z!
Toen moesten we in de rij om paspoort en boardingpas te laten zien en werd Lydia eruit gehaald (“You are 18+”???) en moest ze ergens mee naar toe waar haar tas werd onderzocht en ze moest haar schoenen uitdoen. Wij hebben dus maar gewacht, maar wisten eigenijk niet goed hoe en wat.
Uiteindelijk kwam ze terug en konden we weer door.
Boardingtijd kwam ondertussen snel dichterbij en we hebben ons kapot gehaast om uiteindelijk weer in een rij te belanden. Daar kwam een mannetje die onze pas bekeek en zei dat we langs de rij mochten aan de rechterkant
Heel wat boze blikken later stonden we vooraan, maar bij dezelfde rij, heel ongemakkelijk.
We mochten uiteindelijk door en moesten nog een eindje lopen.
Het werd ondertussen steeds warmer (ook door al dat getob).
Gelukkig stond er nog een lange rij bij het boarden dus was er niks aan de hand.
Maar de chaos was nog niet compleet: we moesten met een roltrap naar beneden om naar het vliegtuig te gaan, maar onderaan bleek een opstopping te ontstaan, wij stonden nog net beneden, maar daarna ging het vrij snel fout, de roltrap stond redelijk snel stil, maar je merkte hier en daar wel wat irritatie. Opgekropt in die kleine ruimte droop ondertussen het zweet van mijn lijf (je kon er een zwembad mee vullen).
In het vliegtuig was het gelukkig een stuk cooler en was het wachten op vertrek.
Dat bleek nog lang te duren, want blijkbaar was er zoveel vertraging en ander vluchtverkeer dat we een uur later vertrokken met de woorden van de piloot: ” Liebe passagiers, yetz geht lose”. Dat maakte de dag wel goed.
Nu relaxed in het vliegtuig een dutje gedaan, deze blog geschreven, pretzels gekregen en een best lekkere warme lunch. En zo maar eens een filmpje gaan kijken.
Is het uiteindelijk toch allemaal goed gekomen.
Maar toch niet helemaal: Nadat we, na een vlotte reis, richting de paspoort controle liepen, kregen we een mailtje binnen dat onze bagage niet met onze vlucht mee was gekomen, maar een vlucht later een dus een dag later zou arriveren.
We hoopten nog even dat we maar één koffer zouden missen, omdat er maar één nummer in de mail stond, maar helaas zijn alle drie de koffers niet op tijd.
Bij de balie hebben ze er een melding van gemaakt en hebben we geregeld dat de bagage morgen bij het hotel worden afgeleverd.